مویزنایت یکی از بهترین شبه الماس های موجود است. سختی این سنگ 9.25 است که به سختی 10 الماس بسیار نزدیک میباشد. مویزنایت دارای براقی و دیسپرژن بیشتری نسبت به الماس بوده و تنها شبه الماسی است که دارای وزن حجمی (3.21) کمتری نسبت به الماس (3.52) میباشد. جالب تر از همه اینکه این سنگ از لحاظ عبور حرارت (Thermal Conductivity) همانند الماس عمل می کند و دستگاه های Gem Tester که از این طریق الماس ها و شبه الماس ها را از هم جدا می کنند می توانند خطا ایجاد کرده و مویزنایت را هم الماس نشان بدهند.
سنگ مویزنایت دارای شکست دوگانه (Double Refractive) است و به دلیل اختلاف دو ضریب شکست بالایش دارای دوبینی (Doubling) قوی می باشد. باید یاد آوری کنم که سنگ های دارای یک ضریب شکست مانند الماس هیچ وقت دوبینی (Doubling) ندارند و دیدن دوبینی در سنگ بهترین راه جدا کردن مویزنایت از الماس است. نکته ی قابل توجه در مورد برش (Cut) مویزنات این است که معمولا" برای اینکه دوبینی در مویزنایت قابل رویت نباشد آن را از جهتی برش می زنند که اگر از بالا (Face up) به داخل سنگ نگاه کنیم دوبینی دیده نمی شود. بهترین حالت برای دیدن دوبینی در مویزنایت این است که از جهت Bezel Facet به طرف Culet نگاه کنیم که دوتایی دیدن خطوط می تواند نشان دهنده ی مویزنایت بودن سنگ باشد.
منشا کانی مویزنایت
مویزنایت از جمله کانی های بسیار نادر می باشد، که در شکل طبیعی خودش بسیار نادر است، برخی دانشمندان اعتقاد دارند موزنایت منشا فرا زمینی دارد. بررسی ها روی شهاب سنگ های کندریتی کربنی مورچیسون و ذرات سیلیکون کارباید روی اجرام آسمانی نشان داد که نسبتهای ناهمگون ایزوتوپی کربن و سیلیسیم در آنها وجود دارد، که نشان دهنده این است که چنین ساختاری در خارج از منظومه شمسی شکل می گیرد.
تا دهه ۱۹۵۰ منشاء دیگری غیر از سنگ‌های آسمانی مشاهده نشد. اما در سال های بعد، مویزنایت به صورت ناخالصی در کیمبرلیت (kimberlite) در یک معدن الماس واقع در جمهوری یاقوتستان در سال ۱۹۵۹ و در سال 1958 در سازند گرین ریور واقع در وایومینگ (Wyoming) پیدا شد. کشفیات تازه نشان داده که کانی مویزنایت به صورت طبیعی به عنوان ناخالصی در الماسها، زنولیت‌ها و سنگ‌های اولترامافیک (ultramafic) مانند کیمبرلیت و لمپوریت میتواند موجود باشد.
مشخصات کانی مویزنایت
سختی کانی مویزنایت برابر 9.25 می باشد
رنگ‌ها در مویزنیت می توانند محدوده گسترده ای داشته باشند(مانند: بی رنگ، سبز ، زرد) البته رنگ خاکه این کانی(خاکستری مایل به سفید) .
از نظر شفافیت جز کانی های شفاف می باشد .
موزینایت یا همان مویزنایت جزو کانی های بسیار نادر می باشد که از لحاظ قیمت گذاری ارزش بسیار بالایی دارند و معمولا سنگ هایی که در بازار با این نام به قیمت های پایین فروخته میشوند طبیعی نیستند.
کاربرد موزانایت
مویزنایت به دلیل ویژگی های نوری عالی، قیمت کمتر و سهولت استخراج و تولید مصنوعی آن در مقایسه با الماس جایگزینی محبوب برای الماس در جواهرسازیشد. رسانندگی گرمایی مشابه الماس آن باعث کلاهبرداری هایی در این مورد شده است. به خصوص که برخی دستگاه های شناخت الماس که از این طریق عمل می کنند در رابطه با مویزنایت دچار خطا می شوند. در نهایت خاصیت گرماتابی مویزنایت، که با حرارت دادن تدریجی آن باعث تغییر رنگ در 65 درجه سانتیگراد می‌شود، شکست دوگانه و رسانندگی الکتریکی متفاوت می توانند در تشخیص مویزنایت از الماس مفید باشند.
نام های تجاری دیگر مویزنایت، آمورا و بِرزِلیان است
سرچشمه‌ها
از آنجا که مواد طبیعی امروزه بسیار نادر است، تمام کاربرد کاربید سیلیسیم به صورت مصنوعی است. کاربید سیلیسیم مصنوعی اولین بار توسط یاکوب برسلیوس ساخته شد، وی بیشتر بخاطر کشف سیلیسیم معروف است. سال‌ها بعد ادوارد گودریچ آچسون کانی‌های پایداری را تولید کرد که می‌توانستند به عنوان ماده ساینده و برنده جانشین الماس شوند. مویزنیت یکی از سخت‌ترین ماده‌های شناخته شده است، با سختی کمتر از الماس و قابل مقایسه با نیترید بور مکعبی و بور. مویزنیت خالص مصنوعی می‌توانداز تجزیه حرارتی پلی‌مر پری‌سرامیک بدون نیاز به ماتریکس پیوند دهنده به وجود آید.